XO é o que se lle berra ao burro para que deixe de perseguir a cenoura.
XO é o espazo entre dous arres.
XO é a urxente necesidade de deterse, ollar e armarse a couces.
XO é o alter-ego de Xoel Méndez, multinstrumentista formado na ríxida indisciplina do autodidactismo e fiel adepto á doutrina do Lo-Fi.
Algo-ritmos que esfarelan a ciencia exacta do caos.
Mapas para saber onde estamos perdidos.
